Zapisane w gwiazdach
Wóz Wielki tak dawno odjechał
w dal siną już kół nie ma śladu
w zarysach Oriona zostały
kontury tamtego obrazu
z rzęs zrobię mu złotą oprawę
perłami łez ramę ozdobię
bo wszystkie wspomnienia najlepsze
zostawić chcę w sercu-przy sobie
im Mlecznej Drogi gwiazdozbiór
dodaje poświaty i blasku
trwać będą przez lata świetlne
nie umrą jak noc ta o brzasku
zostawiam je w sercu mym po to
by mogły dni smutne umilać
bo marzę wciąż o tej miłości
co była w mych oczach przez chwilę
Komentarze (26)
Marzenia, jak dobrze, że one istnieją:):):)
Każde pocieszenie jest właściwe i na miejscu...
Melancholią z wiersza powiało, lecz nie jest najgorzej
w dobrej kondycji jest ciało.
Moje koła Wielkiego Wozu wprawdzie zgrzytają i
turkoczą, ale się jeszcze toczą. Piękny wiersz!!!
Uwielbiam noc, księżyc i gwiazdy,a przede wszystkim tą
ciszę i spokój.Wiersz mi się podoba.Pozdrawiam
serdecznie.
to w nocy najbardziej myślimy o ukochanej osobie bo
noc to cisza ......zapraszam do siebie
Treść melancholijna, ale forma zdecydowanie
romantyczna.
księga życia ukrywa tajemnice i kwiaty marzeń...ona
słowa wspomnień porywa...daje nutę pięknych
wrażeń....szczerej miłości życzę.... pozdrawiam...
Gwiazdy zawsze inspirowały poetów.Tuwim nawet żałował,
ze nie znał wszystkich ich nazw. Serdecznie
pozdrawiam.
Czasami zostaje w sercu obraz, który nigdy nie znika,
rozmarzyłam się :)
gwiazdy przywołują ciepłe wspomnienia....