ZAPŁAKANA ALA

W chatce na poddaszu mieszkała Alinka,
wdzięczna urokliwa jak z bajki dziewczynka.

Cała okolica dobrze Alę znała,
że z byle powodu tak jak bóbr płakała.

Od rana biadoli! Jak boli mnie brzuszek!
Już wezwany doktor zakłada fartuszek.

Zaraz słuchawkami dziewuszkę przebadał,
to znany przypadek do bliskich powiada.

Dziś poszli do kina gdzie komedię grali,
wszyscy mieli ubaw i boki zrywali.

Ona tylko jedna siedziała w kąciku
i w białą chusteczkę łzy lała bez liku.

Coś trzeba zaradzić! Rozpacza rodzina,
nie wiadomo jaka jest tego przyczyna.

Pokażmy jej może w cyrku na batucie,
błazna który skacze tam w dziurawym bucie.

Gdy mała smarkula pomysł podsłuchała,
przez cztery godziny bez przerwy szlochała.

Poszli raz do parku pozbierać kasztany,
kiedyś to był przez nią spacer uwielbiany.

Nadaremne były wszystkie obiecanki,
beczała bez końca wieczory - poranki.

Ale dnia pewnego drogą przechodziła,
na wystawie w sklepie miśka zobaczyła!

Bielusieńki cały w futerko ubrany,
czekał tu na kogoś - chciał być przytulany.

Wtedy to od Taty dostała pluszaka,
za to od Alusi otrzymał buziaka.

Od długiego czasu pierwszy raz się śmiała
o tym że płakała dawno zapomniała.

Teraz na jej buźce wiecznie uśmiech gości,
kochać misia będzie do późnej starości.


Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2018-03-17 Dodano: 2018-03-17 17:22:06

Ten wiersz przeczytano 2967 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie