Zapomniana miłość

"Bądź własną osobą bądź co bądź sobą!"

Słowa jak płatki śniegu ulatują ku wiecznej drodze zapomnienia , jesteś dla mnie blaskiem księżyca , ciemność życia w kalejdoskop uczuć zmieniasz. Wśród myśli dręczących mnie szukam najprostszej odpowiedzi. Dlaczego swoje imię zmieniłeś ? Miłość na skrzydłach motyla nie wzleci... Wśród marzeń ,w parku i w szkole gdziekolwiek pójdę ,wyruszę , wspominam blask Twoich oczu pozostawiłam tam duszę ... i serce ,które w zachwycie śpiewa w mej duszy tysiącem głosów jeszcze ich nie rozumiem jednak czuję szczęście okryte zasłoną tajemniczości tańczy , wiruje , rozpada się na części... drobne ,nic nie znaczące jak strzępki ,skrawki ,okruchy mnie . MOJA ESENCJA WYLAŁA SIĘ! ROZBIŁA , ROZTŁUKŁA ... i czeka. Na jeden gest

"Ulotne chwile łapię jak fotka"

autor

JustyskaSay

Napisany: 2005-01-08 Dodano: 2005-05-13 21:29:27

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie