Zapomniana przez świat w dniu...
Zapomniana przez Świat w dniu imienin,
Sama dryfowałam wśród tysiąca smutków,
Serce nie zasypiało, łza drążyła rany na
policzku,
Ciche usta niemo szeptały ”gdzie
przyjaciele?”,
Czułam ich oddech, dłonie na
sercu.....daleko gdzieś,
Zajęci własnymi sprawami, zgubili mnie w
labiryncie,
Właśnie dziś odhaczyli mój paciorek z
życia,
A tak bardzo chciałam z Wami posłuchać
ciszy,
Wypić kubek gorącego napoju przyjaźni,
Schować smutki w cieniu drzewa
serdeczności.
Zanurzę się w otchłań gwiezdnych marzeń,
By rankiem z rozpostartymi ramionami
przyjaźni,
Pobiec ku Waszym potrzebującym sercom.
Zawsze byłam, jestem i będę, ciii,
To były tylko jedne z wielu imienin,
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.