Zapomnieć się
Tyle marzeń i wszystko na nic - Romanowi.
Pamiętam, że kiedy usta do twoich
ust tuliłam, nie szukałam tylko
zmysłów upojenia.
Chciałam, by ciało moje omdlewało
i czuć tylko rozkosz zapomnienia.
Nie przychodziłeś, wtedy zmysły
moje studziłeś. Prosiłam, tłumaczyłam,
- nie rozumiałeś, patrzyłeś na mnie
z twarzą wylęknioną.
Miałam wrażenie, że ze snu
mnie obudziłeś, a ja nie chciałam
cię stracić, kochałam cię coraz
goręcej i wtedy pojawiła się twarz
twoja przesytu, a ja chciałam
"i znowu" i "więcej"
Tessa50
Nigdy nie zrozumiem. Byłeś całkowicie mi oddany, kochałeś - jak można po prostu - to wszystko zapomnieć.
autor
Tessa50
Dodano: 2009-04-22 20:36:51
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ja też tego nie umiem pojąć...dziwny ten Roman...
Pozdrawiam ciepło Tesiu :)
Zapomniał,bo nie był Ciebie wart a o takim nie warto
myśleć:)
Wracam do Ciebie poniewaz bardzo trudno spotkac tak
odana milosc ...
Przecudnie. Tesso! Brak słów!
Dlaczego zapomniał? moze nie byl i nie jest Ciebie
wart? - milosci sie nie odrzuca - pozdrowionka
cieplutkie
Zapomniał ,dlaczego?
Przecież wie jak bardzo kochasz jego.
Pozdrawiam
Też tego nigdy nie zrozumiem... kochał i nagle
przestał. I to naprawdę nagle...
Śliczny wiersz.