Słońce
Słońce pieści nasze ciała
Wszelkie życie swą mocą budzi
Lecz ja nie czuję mocy
Zamiast kwitnąć powoli usycham
Nie czuję ciepła ino chłód srogi
Powoli z pokorą uczę się żyć
W tym mroku i chłodzie
Godzę się na to miejsce ubogie
Bo sił już brak na walkę
Tylko w sercu nadzieja mała się jeszcze
tli
Że może kiedyś jeszcze i dla mnie znowu
słońce zaświeci....
..:*...
autor
grzes1971
Dodano: 2009-04-22 20:33:45
Ten wiersz przeczytano 462 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Tak mar-cepani ma rację,należy wyjść z zimowych
norek...
pewnie, że zaświeci - należy wyjść z zimowych norek...
jak świstaki na wiosnę... :)