zatancz na moim grobie Kochanie

osobie, ktora ponad wlase zycie kocham

stoimy twarza w twarz
usmiechasz sie, a ja?
ah ponownie placze...
wiesz! nie lubie
tych lez przekletych

mowisz placz... ja ciebie przytule
i po co?
i tak jestes za daleko!

wpedzasz mnie w opetanie
martwisz sie o mnie...
a ja tego nie znosze
wpedzasz mnie w ciemnosc
chcesz abym pokochala slonce
a ja go nie lubie
wpedzasz mnie w zaklopotanie
pytajac o przyszlosc
-nie wiem co bedzie-

tyle zmartwien tobie przynosze....
tylko dlatego bo kiedys
zbyt gleboko ostrze
w mym ciele zatopilo sie

teraz starasz sie ...
odgonic mysli me od smierci-
mego snu o koncu cierpienia...

boisz sie o mnie ...kochasz

a ja Cie prosze:
- jak odejde nie badz smutny
kocham Cie i kochalam
to nie Ty przegrales z smiercia
lecz ja z moim zyciem...

autor

czarna anielica

Dodano: 2006-12-08 00:01:57

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie