Zatrollenie

z lekkim patosikiem

Północne Morze mnie urzekło,
w muszelkach fiord utopił zapach,
a włosy wiatr wytargał lekko
i ciągle trzyma w swoich łapach.

Na nagich skałach zostawiłam
rozdarte serce. Czym omamił
ogromną, niepojętą siłą
ląd, dotąd całkiem mi nieznany?

Na Thora! Co się wydarzyło?
Ten kraj kamieni, lasów, trolli
rozpalił we mnie taką miłość,
że od myślenia dusza boli.

To sprawka trolli, to ich magia!
Pomogła im Królowa Śniegu!
Bo jak wyjaśnić, tam do diabła,
że kocha się Północny Biegun?

Verdens Ende, 10.02.2015 r.


I jest to zadziwiająca historia, ponieważ przed miesiącem pisałam:

Moje miejsce na Ziemi

Z pewnością tego nie wiecie,
zatem w sekrecie wam powiem,
miejscem najlepszym na świecie,
gdzie mam dobrobyt i zdrowie
jest moja mała mieścina,
zaścianek serca i duszy.
Stąd, gdy wybije godzina,
w ostatnią podróż wyruszę.

Chełm, 10.01.2015 r,

A teraz? Co robić?

autor

wielka niedźwiedzica

Napisany: 2015-02-10 Dodano: 2015-02-19 21:11:41

Ten wiersz przeczytano 1598 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie