ZAWSZE MNIE WSPOMNIJ
Od wielu lat jestem na emigracji,ale nie ma dnia zebym nie byla myslami w Polsce. Jak mi jest teskno to biore pioro i pisze,a piszac placze. bo slowami naszego poety powiem . Do tych pagorkow tak mi
Pamiętasz te łany falujących zbóż
Maki, bławaty i chabry wplecione
Jak piękny dywan wraz z wiatru siłą
Unosi się w mych oczach znów
Tak bym pragnęła biegnąc wśród zbóż
Poczuć swobodę młodzieńczych lat
Wplatać we włosy te polne kwiaty
Które przypomną przepiękny czas
Tych pięknych kwiatów i łanów zbóż
Nie wolno nigdy zapomnieć nam
Bo taki maleńki kawałek Polski
W swym sercu głęboko ukryty mam
Komentarze (12)
Pięknie opisałaś tęsknotę za ojczyzną,
pięknie.Pozdrawiam
wiersz piękny...
wielka tęsknota w twoim wierszu ...doceniamy to jak
jesteśmy daleko ...posyłam ci słoneczny promyk z
letnią bryzą z nad bałtyku tu mieszkam:-)))))))
Ojczyzna - tęsknota
wielu zapomniało dziś o patriotyzmie
chylę czoła przed Twoim wierszem
Właśnie, zgadzam się z Yellow. Pozdrawiam :)
Jak dobrze poczytać, że ktoś tak jeszcze kocha Polskę.
Szczerze, po prostu, bezpretensjonalnie...
Pozdrawiam.
Pieknie...pozdrawiam z Dolnej Saksonii:)))
Bardzo piękny wiersz Zosiu:)Narzekamy jak tu jesteśmy
a jednak coś w tej Polsce jest :))))Teraz rzeczywiście
piękna pora- wszystko kwitnie i brzęczy nad uchem i
gryzą polskie komary he he Pozdrawiam serdecznie:)
Jak się tak bardzo pragnie, to marzenia się spełniają,
trzeba wierzyć:))
Pozdrawiam Cię Zosiu z pięknej Bawarii:)))))
Pozdrawiam Cię serdecznie ze Śląska:)
Rozumiem Cię..
Pozdrawiam z Mazowsza..
Dziekuje wszystkim ze piekne od serca plynace slowa.
Dla takich wspanialych przyjaciol warto zyc . To
dzieki Wam walcze o kazdy dzien,i dziekuje Bogu ze
jestem w srod Was,bo wielu z nas nie mialo tego
szczescia by obudzic sie dzisiejszego ranka. Dziekuje
jeszcze raz, a jednego dnia udostepnie moje
wspomnienia pisane na emigracji, nad ktorymi sama
pochylam glowe i serce mi placze Wszystkiego
najlepszego i jeszcze raz dziekuje.