Zbudź się

Odrzuć tę "miłość", co miłością nie jest,
porzuć to "szczęście", w którym szczęścia nie ma,
nie jesteś sama masz przecież nadzieję,
szukaj pomocy tam gdzie znają temat.

On cię nie kocha, potrzebna mu jesteś,
sam jest bezradny z tobą żyć nie umie,
przepija duszę więc szerokim gestem
trwoni, co w sercu jeszcze i w rozumie.

Nie daj się zwodzić słodkiemu - przepraszam,
ale uciekaj, wolność jest tuż obok,
a tylko wtedy miłość będzie wasza,
kiedy zrozumie i pójdzie za tobą.

Jeśli nie zechce, swoje ratuj życie,
jesteś bezsilna na czyjąś bezradność,
kto przed miłości nie chce iść oblicze,
spętany strachem, zwykle idzie na dno.

autor

karat

Napisany: 2014-11-11 Dodano: 2017-04-23 17:02:08

Ten wiersz przeczytano 1531 razy

Oddanych głosów: 61

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie