Zbudził mnie ranek
Tu gdzie jestem, jest życie,
dzień się budzi po nocy,
w cudnym nieba błękicie
zatopiły się oczy.
W ptasie trele wsłuchany,
w duszę chwytam ich koncert,
a pomiędzy drzewami
żółto wschodzi już słońce.
Jesteś obok, śpisz jeszcze,
mego serca królowa,
czule wzrokiem cię pieszczę,
by w pamięci zachować.
I by żyć tym kochaniem,
w którym ty, ja i wiosna,
dzień się budzi z wyzwaniem,
lecz już wiem że mu sprostam.
autor
karat
Dodano: 2012-06-18 06:33:26
Ten wiersz przeczytano 1141 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Piękny, na dzień dobry. Cieplutko pozdrawiam
bardzo piękny i optymistyczny początek dnia :-)
Młody czy stary, siły mierzmy na zamiary.
Piękny wiersz Karacie;))))))))))
cała jego krasa w prostocie słów, które by chciała
usłyszeć ( udając ,że śpi;)) każda kobieta...
Pozdrawiam serdecznie;))))))))))))m
Bo w życiu z miłością wszystko się udaje.I zawsze przy
jej boku słońce rano wstaje.Pozdrawiam pięknie,
Z czasem zapominamy co w życiu jest naprawdę ważne i
na co powinniśmy zwracać szczególną uwagę. Znaki
dawane nam co dnia niewielu jednak zauważy. Za ich
dostrzeżenie i zgrabny opis - masz głos ode mnie :)