zbyt mocno

zbyt mocno
tak jakoś już nie do wytrzymania...
zbyt obojętnie by trwać
patrzenie z politowaniem takie same jak
nienawiść
i życie w linach...
ciągle nad przepaścią spadających
i w metalowych kajdankach.
a Ty...
a Ty jak wolisz...raz miło raz krzykiem...
częściej krzykiem...najgorzej
i często chcę się przytulić ale
Ty nie masz czasu lub mówisz
że nie potrafisz.
tak samotnie sobie siedzę w kącie - z żółtą poduszką wtuloną w twarz
przyciskam ją mocno żeby nie było słychać
pustości spadających łez.
zapłakane oczy i spuchnięte oczy...
nie ściskają Cię za serce jak dawniej.
pamiętam!mój płacz a Twoje pocałunki
mój ból i Twoje "przepraszam"
mój smutek i Twoje uczucie...

teraz jest boląco i nie ma "przepraszam"
jest smutno i nie ma uczucia...
są łzy i nie ma pocałunków...
rozpacz!!.?

tak dla siebie...

autor

malina

Napisany: 2007-04-12 Dodano: 2007-05-09 14:44:52

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie