Zdążę
(...)
Tak się spieszyłam, tak szybko biegłam,
i pokochałam.
Gdyby mnie ktoś posłuchał-zrozumiałby,
że w życiu najważniejsza jest miłość...
ale nie.
Każdy wciąż gdzieś biegnie, tak bardzo się
spieszy
lecz nie do swych bliskich...
Gdyby oni wiedzieli; jaka jestem
szczęśliwa!
i dumna z siebie!
że potrafię kochać-kochając czuję się jak w
niebie.
Nie wiem co to samotność.
Nie doznałam ciszy.
Wciąż z kimś rozmawiam do kogoś się
spieszę,
kocham i jestem kochana,
tak bardzo się cieszę...
I nigdy, już nigdy nie zapomnę o nich,
nie pozwolę, by odeszli
w pośpiechu i gwarze
bym wciąż była kochana-
tylko o tym marzę.
(...)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.