Zdumienie
Nie można nic sobie nie robić z miłości.
Nie można jej skosztować niczym wykwintne
danie,
po czym beknąć, a następnie odejść na
zawsze w stronę słońca.
Zapłacić komplementami, na koniec podetrzeć
papierem...
Zostawić oczy wpatrujące się bez końca w
pusty talerz.
autor
pufeklidozja
Dodano: 2023-02-12 10:28:18
Ten wiersz przeczytano 699 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Dziękuję, ludzie już inni niż dawniej, ale trzeba
wierzyć bo przecież nie wszyscy. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo smutny, tak wręcz dramatyczne podeptanie
najpiękniejszego uczucia na świecie, tak nie można, a
właśnie rzeczywistość niejednokrotnie inna, pozdrawiam
ciepło i ślę serdeczności.
Pozdrawiam Marku
Tak, to rzeczywiście wprawia w zdumienie.
Pozdrawiam
Marek
za krzemanką.
krzemianka, tak bywa, konsumpcyjne traktowanie
drugiego człowieka zakała naszych czasów. Pozdrawiam
ciepło.
wolnyduch, czasem miłość po drugiej stronie okazuje
się iluzją. Pozdrawiam ciepło.
Obrazowo o podeptaniu cudzych uczuć.
Choć nie godzi się tak postępować, to niestety wciąż
trafiają się tacy bezwzględni ludzie:( Pozdrawiam:)
Smutny wiersz, jeśli ktoś kogoś kocha to go nie
zostawia z pustym talerzem i pustym pokojem, ale
czasem miłość bywa jednostronna, albo od dawna jest to
wypalony związek, w którym ludzie się męczą ze sobą,
jeśli tak jest to odejście jest lepszym rozwiązaniem,
msz.
Pozdrawiam niedzielnie :)
To prawda, nie można tak...
Pozdrawiam serdecznie :)
Rzeczywiście tak się nie godzi...
Pozdrawiam :)