Źdźbło trawy

Biegłam boso po polnych drogach,
mijałam przydrożne brzozy i jabłonie.

Wparowałam na polanę pachnącą świeżym sianem
i jak małe dziecko tańczyłam z euforii.
Wokół mnie wirował Świat.

Wtem suche źdźbło trawy ugodziło moją stopę.
Przyjemny ból przeszedł przez moje ciało.

Pochyliłam się, by móc zobaczyć oprawcę.
Znalazłam igłę w stogu siana!
Wraz ze mną zdziwił się Świat.

Dla wszystkich, którzy kochają wolność i lubią być zaskakiwani w pozytywny sposób przez życie.

autor

eternal_

Napisany: 2006-08-14 Dodano: 2006-08-15 08:17:06

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie