Zejście: czyli moje solo.

Wesołych i zdrowych świąt Wielkanocnych dla wszystkich ;)

Siedzieć w domu i nic nie robić
Nawet taras zagrodzony
Co jest grane?
Nie wiem no,
Ale jedno powiem wam, że człowiek nigdy nie jest sam gdy wyobraźnię wielką ma!

Hejka to ja Oktawia i właśnie schodzę ko szybów kopalnianych gdzie terroryści urządzili sobie skład broni i to nielegalnie w kenijskich lasach gdzie zostały tylko opuszczone tunele po dawnej kopalni, która nie działa od dobrego czasu... Ale do rzeczy:
Na wstępie zaznaczę, że jestem sama, au... no nie drap mnie, i jeszcze jest ze mną ta dzielna lecz czasem wnerwiająca jaguarzyca Łapa. Już wyjaśniam co się stało, wybaczcie jakość tej historii ale nie piszę jej tylko bezpośrednio nagrywam, mam mały dyktafon przypięty do bluzki. Asia, Magda i Tomek Sarevok musieli jechać załatwić sprawę w parku narodowym Serengeti więc ja zabrałam Łapę i wyruszyłam solo na ową misję.
Faceci sobie myślą, że kobieta nie da rady bandzie frajerów, że niby są władcami świata, jakby nie my kobiety to dalej by bawili się klockami i układali żołnierzyki w piaskownicy... To niech te niedowiarki zobaczą co kobieta robi z tuzinem bałwanów o nadętym ego jak ropuchy...
Oto jestem na dnie szybu kopalnianego, pozornie opuszczonego, tere fere, jak widać ktoś tu zainstalował elektryczne światła we wnękach ścian krasowych.
O słychać jakieś odgłosy gadki w stylu arabskim, dlaczego mam deja vu?
Wyglądam zza zakrętu do komory wypełnionej bronią i pod oświetloną ławą widzę Robo Zenobiusza z nowymi girami i jego synalka Sergiusza z kilkoma talibami?
Wszyscy coś omawiają w tym żargonie pijanej ostrygi. Przeładowuję AK-47 i wkraczam z marszu do akcji.
- Hej chłopaki, tęskno wam było? - nim zareagowali położyłam wszystkich talibów strzelając im w kolana.
- Łapa czas odgryźć kilka par kulek, wiesz co robić...
Moment wystarczył by w całym zamieszaniu i pyle spowodowanym moją serią Sergiusz ze swoim Robo ojczulkiem nawiali.
Kiedy wyszłam z tej kopalni na powierzchnię zobaczyłam Magdę i Asię, a za nimi szefa Tomka Sarevoka we własnej osobie.
- Za późno przybyliśmy by złapać tych drani, ale chyba sobie poradziłaś? Gdzie Łapa?
- Szefie, masz wyczucie czasu, Łapa jest zajęta robieniem tego co lubi najbardziej z kulkami, wiesz o co chodzi. Gdzie Andrzej ze swoim śmigłowcem?
Polecieliśmy do Maroka, w Agadirze przegrałam nagranie na tekst i w takiej wersji ją podaję wam jak na tacy.
Nagle obudziłem się, usnąłem na filmie pt. Titanic, ale nic straconego. Życzę wam dużo zdrowia kochani. Do następnej przygody hej...

"Nigdy nie rezygnuj z marzeń bo to, że coś nie dzieję się teraz wcale nie znaczy, że już nie nastąpi."

TOMEK i Jaguarzyca Łapa

OKTAWIA

Dziękuję za wszystko

autor

sarevok

Napisany: 2020-04-12 Dodano: 2020-04-12 18:37:00

Ten wiersz przeczytano 1601 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie