Zgryzoty

Są w Smutach zamieszkałe
Smętne zgryzoty małe
Siedzą w umysłu piwnicy
Jak sowy na starej dzwonnicy
Żywią się samotnością
I karmią złamaną miłością
Gdy ta zaś złamać się nie da
U zgryzot nędza i bieda
I tak każde ciepłe spojrzenie
Wśród zgryzot sieje zniszczenie
Skradziony zaś pocałunek
To klęska i frasunek
I tak przez zakochanie
Straciły swe mieszkanie
Zgryzoty z miasta Smuty
Wymarły jak mamuty

dla Euterpe

autor

corcerebrum

Napisany: 2014-04-24 Dodano: 2014-04-24 10:39:34

Ten wiersz przeczytano 1000 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Ironiczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie