Zima w tym roku...
Zima w tym roku jest tak przejmująco
ciepła.
Zabłąkane krople drażnią miękką skórę
ziemi
i poszarzałą glinę twarzy zabieganych
przechodniów.
Oni? I tak tego nie czują, zapędzeni w
ciemny róg
sukcesu, podbudowanego milionem
przeoczonych gestów
i setką zdań zbyt ważnych, by zawracać
sobie nimi
głowę w tym nad wyraz niedoskonałym
świecie.
Zegary pana Salavadora też już nie
nadążają. Miękną gubiąc rytm,
gdzieś na granicy wytrzeszczonych ze
strachu oczu,
pogniecionych i przeżutych przechodniów,
mijających
tak obojętnie swoje życie.
A zima w tym roku jest tak przejmująco
ciepła.
Rodzice i dziadkowie, opowiadają w takie
dni, jak to kiedyś śnieg
czyścił ich myśli doskonałą bielą,
pozbywając się natrętnych
plam - wizji innych ludzi, którzy myśleli,
że wreszcie odkryli,
co jest dla nas dobre. I tylko kanibalizm
jesieni pcha nas dalej
do białej wdowy poszarpanych, nagich
gałęzi.
A zima w tym roku...Czy ona w ogóle
przyszła?
Może to ta zdradliwa jesień! Wraz ze
swoim
deszczem upadłych idei, ze swoim wiatrem
niedokończonych spraw,
ze swoim bezwstydnym złotym płaszczem z
popękanych...Łzy...
Tylko łzy w niebie hamują nas i stoimy,
wpatrzeni we własne wnętrza,
nieco może bardziej przybrudzone krytymi
smutkami,
które tym razem nie mogły zamarznąć wraz z
pobliskim stawem.
Bo zima proszę państwa jest w tym roku tak
przeraźliwie ciepła.
Komentarze (3)
Zima jest faktycznie zbyt ciepła i niczego dobrego to
nie wróży
Zawsze szukamy w swoich racjach przyczyn w naturze
wyższych zjawiskach tymczasem warto sięgnąć do racji
przodków że białe to czystość dobro tylko ta zima jest
taka ciepła mówi pięknie wiersz Piękna refleksja
Bardzo mi się podoba sens i wrażliwość Na tak! Bardzo
dobry
bardzo mi się podoba, choć gustuję w innej nieco
formie. trochę mnie przeraziły długie wersy ale było
warto. nie tylko przeczytać ale i powrócić do nich w
chwilę później.