Zimowa nostalgia
Styczniowe ciemne wieczory
Słońce w południe liczone na gramy
Brak snu i w nocy senne upiory
To wszystko w spadku od zimy mamy
Gdy tylko puch biały spadnie na ziemię
Wtedy te noce są jakieś jaśniejsze
I znowu myślisz a może coś zmienię
Wszystko się raptem staje łatwiejsze
Są takie kolory co przyciągają oko
Biel śniegu zieleń wiosenna i lazur wody
Bo człowiek żyje tylko po to
By chwalić i podziwiać te cuda
przyrody.
Iwona Derkowska
Komentarze (27)
u mnie jakby
ktoś się pytał
śnieżek jeszcze
nie zawitał:)
pozdrawiam pięknie:)
Z naturą się trzeba godzić,
nawet wtedy gdy nam szkodzi!
Pozdrawiam!
To prawda Iwonko, zjawiska przyrodnicze to istne cuda,
każda pora roku jest niepowtarzalna i piękna.
POzdrawiam Cię serdecznie:-)
Pięknie i zima może uradować:)
Natura dla nas cudami obdarza pięknem swoim oczy nasze
cieszy
pozdrawiam:)
Piękny wiersz
Pozdrawiam pogodnie :)
nie mam upiorów, sypiam spokojnie i podoba mi się :)
Takie wieczory sprzyjają nostalgią. Ładnie to ujęłaś:)
Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Te senne upiory to mamy obie:-) . Dzisiaj aż dwa razy
miałam kodzmary:-) . Miłego Iwonko
Czasami kobieto grasz w duszy jak twój wiersz.
Cieszmy się cudami natury, ładna refleksja. Pozdrawiam
Cię Iwonko bardzo serdecznie
bardzo ładny wiersz Iwonko:))Pozdrawiam:))