Zmysł orientacji

po bardzo długim (jak dla mnie) okresie nieaktywności i braku natchnienia pojawiam się ponownie. Serdecznie wszystkich pozdrawiam...

Najczęściej boję się siebie
bo nie wiem co robić
gdy widzę zielone światło
tak łatwo podpalać mosty

wsiadam w autobus
i zmierzam w kierunku Wisły

dojrzałe owoce przygniatają kiście winogron
łamię gałęzie drzew

normalnie śledzę słasne kroki
teraz cofam się po nich do tyłu

za dużo martini
poproszę o lód

chwała kombinacji!
najczęściej gubię drogę
do domu

Monika

autor

m@gik

Dodano: 2007-01-02 10:25:52

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie