Zniszczenie
Zamknij oczy,uschnij,
Niech wiatr zadzwoni w źrenicach,
I trwaj i trwaj i gnij
Do końca życia !
Zabij wszystko co żywe
Serce swe spal na popiół.
I niech zostanie przepaść,
A w oczach opium.
Bo gdy usycha ludzkie serce,
patrząc oczami jak węgielki,
Już nic nie można tylko umrzeć.
Kukiełki.
autor
Olka
Dodano: 2007-06-09 23:41:32
Ten wiersz przeczytano 433 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Ciekawie,i dramatycznie pokazane trwanie w niewoli
nałogu. Podoba mi sie. W szponach uzaleznien jesteśmy
jak kukiełki.Trafnie ujete.!