Zol

wiersz gwarowy

Zol

Hole smutne były,
holny cicho siedzioł,
o moim kochaniu
nik więcej nie wiedzioł.

Ocka Ci blinkały,
a mnie serce biyło,
serceś mioł jak skała
a mnie sie zolyło...

Patrzałak na Hole
jak im w słonku piyknie,
cekałak na kwile,
kie Ci serce zmięknie.

Posełeś,a świat sie nie kopyrtnon,
posełeś,a świat jako stoł stoi.
Płakałak juz nie płacem,
bołak sie,juz sie nie bojem...

Ino mi straśnie skoda
spólnie straconyk roków,
ze świercek co kapały,
zynie juz cheba potok...



blinkały błyszczały
kopyrtnon przewrócił
spólnie wspólnie
świercki łzy
zynie płynie

autor

skorusa

Dodano: 2009-06-15 11:40:50

Ten wiersz przeczytano 1345 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie