Zostaniesz sama
czas wciąż ucieka
pokory uczy
w szarej codzienności
lata nam liczy
w plątaninie dróg
odnajduję obrazy
wracają wspomnienia
kolorowe witraże
maj - zielona polana
raj poziomkowy
pierwsze pocałunki
szalony zawrót głowy
uśmiechem promieniejesz
dobro rozdajesz garściami
kochasz - dzielisz się
cudownymi doznaniami
co jak dotyk Anioła
zostawia w sercu ślad
to piękne uczucie
przetrwa wiele lat
które jak róża w wazonie
krucha delikatna
nie pielęgnowana
uschnie bez wody
wtedy zostaniesz sama
autor
karmarg
Dodano: 2017-03-03 12:34:21
Ten wiersz przeczytano 1361 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
I to co piękne ma szansę przetrwać i w nas i naszych
genach i dalszych pokoleniach...piękne słowa...
pozdrawiam serdecznie, niedzielnie
to prawda, miłość jak roślinę należy pielęgnować,
ładnie Maryniu :)
Ładnie Marianko
Pozdrawiam:-)
Zwyczajnie, prosto, pięknie...:-)
Tak jak lubię :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
...i bez kwiatków
Kłaniam się
Tak przy okazji nadmienie ze to juz nie pierwszy raz
mi sie zdarza. Moze teraz na poczatku bede glosowal a
pozniej komentowal. Do tej pory robilem
odwrotnie.;)))))
Wrócilem jeszcze raz do Ciebie i PACZE a punktu mi nie
zaliczylo, juz nadrobilem;))))
Ładnie, ze smutną puentą...
Bardzo na tak. Pozdrawiam :)
Trzecia strofa bez czasowników i zaraz
lepiej.Pozdrawiam:)
Bardzo ładny z uczuciem napisany przez Ciebie Marianko
jak z resztą zawsze wiersz Pozdrawiam Serdecznie z
uszanowaniem
Bez uczucia czegoś tak pięknego się nie napisze.
Wyjątkowej urody wiersz + i Miłego wieczoru.
Chociaż na wiele spraw nie mamy wpływu
osłodą naszego życia jest prawdziwa miłość.
Piękny wiersz Marianko, ślę serdeczności.
To prawda, miłość jak roślinkę trzeba pielęgnować.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
witam ...dziękuję serdecznie wszystkim czytającym i
komentującym ;-)