Zrozumieć Boga
Gdybym tak szła jak Ty
Po piachu pełnym rozterek
Ukryta w zamyśleniu .
Po grudach twardych jak skała
Słaba ,wiatrem targana
Gdybym tak szła
Nie wiedząc co dalej.
Bez rąk , milczeniem rozbita
Jak ziarno zdeptana
Głucha na jęki
Pustym oddechem
Oblana.
Gdybym tak szła nie widząc mety
Patrzyła na świat stworzony z chwili
Dostrzegłabym Ciebie
Niebieskim błyskiem
Zrodzonej z mgiełki
Z sercem utkanym na dłoni.
autor
bodzia
Dodano: 2016-02-23 16:43:26
Ten wiersz przeczytano 1226 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
:)
bardzo ładnie - podobają mi się metafory -
przeszkadza mi tylko niekonsekwencja w interpunkcji,
raz jest - a gdzieniegdzie jej nie ma, może byłoby
lepiej bez niej ?
śliczny wiersz:)
bardzo dziękuje wszystkim Bóg jest naszą częścią ...
uściski
Ładny wiersz pełen refleksji. Pozdrawiam :-)
Z wiarą w Boga przez życie idzie się łatwiej
.Pozdrawiam.
idąc z bagażem rozterek i tak czujesz Jego obecność,
masz w Bogu nadzieję. Delikatnie i ładnie. Pozdrawiam.
I mnie się podoba.
Piękny, refleksyjny wiersz.
Miłego wszystkiego:)))
bardzo dziękuje kochani jestem wzruszona uściski
Piekny przejmujący wiersz... Pozdrawiam
To jednak warto iść
Ładny tekst
Pozdrawiam:-)
bardzo ładny wiersz, jestem pod wrażeniem, gratuluję
:-)
Ładna refleksja, no i to serce utkane na dłoni też
wymowne w puencie.
Serdeczności:)
Jacku Zuzka bardzo dziękuje każdy z nas szuka
odpowiedzi pragnie choć pod koniec zrozumieć ..
pozdrawiam
Bardzo osobista refleksja. Wiara to nasza siła. Nie
jedni jej się boją. Pozdrawiam serdecznie dziękuję za
komentarz:-)))