zrządzenie losu
ze wszelkiej pociechy jaką w życiu
miałam
to serdeczne słowa kruche delikatne
a z nimi miłość którą tak kochałam
objęci razem to było najsłodsze
lecz razu pewnego zadrwiła ironia
rozsypując ziarna oszustwa i kłamstwa
wyrzuciłam z serca choć tego nie
chciałam
radość i sympatię którą doceniałam
znów bezsenne noce smutne i samotne
związane z tęsknotą za uczuciem
szczodrym
czy zrządzenie losu zapłakać nie miało
za kimś nieznajomym dla mnie bardzo obcym
Komentarze (27)
Piękny wiersz zofiaK. Smutny, ale to tylko życie i
zrządzenie losu. Pozdrawiam
Smutek przelewa się między wersami..
Smutno, melancholijnie, ale ładnie...
Piękny wiersz, choć bardzo smutny.
Tak to w życiu bywa, nie jesteśmy
w stanie wszystkiego przewidzieć.
Ja za taką miłością zatrzasnęłam
drzwi i zaczęłam żyć od nowa.
Głowa do góry, nie poddawaj się,
bądź silna, a zobaczysz wszystko
się ułoży. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie o miłości. Nie martw się wszystko jeszcze
przed nami. Może tamta miłość nie była Ci
przeznaczona.
Pozdrawiam serdecznie Zosiu.
Pięknie i bardzo smutno,życzę szczęścia w miłości,
pozdrawiam ciepło
a noce coraz dłuższe. smutne
dziękuję bardzo
prawdziwy wiersz, sercem pisany...nie zawsze jest
wesoło:) miłego wieczoru
Smutny wiersz... prawdziwa historia pięknie
opowiedziana...
Ładny i smutny zarazem wiersz,życiem pisanym.Cóż
czasem tak bywa,że komuś zaufamy,a potem nas zrani,ale
życie ma to do siebie,iż się zmienia i z czasem
pojawia się w nim miłość,czasem lepsza od tej
wcześniejszej,czego peelce życzę:)
Pozdrawiam ciepło
Bezsenne noce smutne i samotne skąd ja to znam