Żyć codziennością

Życie mnie uczy rozsądku uczy mnie powoli pokory
trzeba to co niesie mi codzienność przyjmować umieć
wpierw musiałem z przeszłością zakończyć swoje spory
żeby to co najważniejsze pojąć i to co piękne zrozumieć

brać z codzienności to dobro co innym zwykle umyka
zrozumieć chcę słońce co ranno za horyzontem wstaje
chcę życie poznać i to co z miłości do niego przenika
gdy rano tak myśląc moje serce rozumowi sił dodaje

i tak biec przez te dni co dopiero gdzieś przed nami
poznać samego siebie bez reszty bez żadnych tajemnic
poranki pragnę wypełnić moimi spełnionymi marzeniami
w swej duszy podróż odbyć w czasie przemykać by śnić

sen ten najwiekszy ze wszystkich moich nocą wyśnionych
więc nadzieją teraz żyję że los mi pozwoli dopłynąć do celu
w miłości imię z pieśnią marzeń w codzienność obróconych
w prostych prawdach sens odnaleźć jak przede mną wielu

autor

jaro 37

Napisany: 2014-02-01 Dodano: 2014-02-01 07:24:52

Ten wiersz przeczytano 1237 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie