Z ŻYCIA DELFINA

Woda, głębiny, gdzie światło nie dociera...
Tam z życia delfina największa afera
bo pomóc mu trzeba, on myśli, że zrani
lecz za błąd delfina nikt go nie pogani.
Już łzy spadały jak na jesień liście
pocieszy go rodzina jak bywa oczywiście.
Delfin, więc nie zapomni pomocy
za pomoc pomocy o ósmej w nocy...
Wieczorem, gdy Księżyc jasno świeci
ostatni trzask kłódką bo zabrakło "rupieci".
Na myśli miałem właśnie słowo "rzeczy"
a, że rupiecie to rzeczy nikt mnie nie zaprzeczy.
...Po kwadransie miniętym ostatnia łza spadła.
Niebieski poszedł spać więc klamka zapadła.

autor

snaper

Napisany: 2005-09-28 Dodano: 2005-09-28 17:06:58

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie