Życie jak liść...
Życie jak liść
Płynący z biegiem
Rzeki
Kręci się
Zatapia
Tonie
I znów na wierzch
Wypływa
Zmienia kierunek
Wiruje
Raz wolno
Raz szybko
Zatrzymuje się
Zahacza
O pobliskie
Kamienie
I znów wiruje
Na tafli
Błyszczącej wody
Nagle wpada
Do morze
Rozkoszy
Topi się
Zatrzymuje
Na dnie
Czuje spokój
Błogi odpoczynek
Chce wracać
Nie może się ruszyć
Na długo
Na wieki
Na zawsze
Istny raj
Wierszyk pisany na geografii ;) Jakaś jakby mała wena ;)
Komentarze (2)
Wiersz pisany na geografii stąd obraz przyrody;)
jednak trafny dobór porównania życia do liścia
płynącego po rwącej rzece zgadzam się z tymi słowami.
Bardzo obrazowo przedstawiony wiersz.. liść porównany
do sensu życia.. rozterek, trudności, również
miejsca szczęśliwe i błogi odpoczynek.. ciekawy.