Wiersze są ulgą dla serca mego, ale w mym sercu-zbyt długo smutek gości, nie chcę już pisać smutnych wierszy, a nie umiem o miłości. Znikam-jak samotny statek we mgle, czy kiedyś drogę do domu odnajdę? Czy kiedyś odrodzę się?
Zgodność w niezgodzie. Bywa i tak....
Jakże aktualny apel o zachowanie czystości i...
Niezwykła ta siła i piękno miłości, coś...
Życzenia, których nie ma potrzeby komentować,...
Paradoks samotności w miłości, gdzie dwie...
Jedna uwaga: prawdziwa miłość nie wybiera pory...
No i doczekała się nawet mojego komentarza....