Dziedzictwo ludzi
Nad płaszczem niebios Twą ręką tkanym
na ziemi którą nam oddałeś
ziszcza się sen niby - ludzi,
przecież nie tego dla nas chciałeś.
Rozmawiam z Tobą swoją duszą
a nie formułą wyklepaną,
mając nadzieję, że usłyszysz
Twe Boskie łaski tu zostaną.
autor
myszka3
Dodano: 2020-07-19 17:58:20
Ten wiersz przeczytano 708 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Ładna, skłaniająca czytelnika do refleksji
melancholia.
Pozdrawiam.
Marek
Każda rozmowa z Nim jest wysłuchana, w dowolnym
języku, na głos i szeptem.
Pozdrawiam :):)
Bardzo dziękuję wszystkim za miłe słowa, szczególnie
że tak długo mnie tu nie było.
Ciekawa modlitwa.
Pozdrawiam
Bardzo ciepło i poetycko napisana wierszowa modlitwa.
Przesyłam moc serdeczności.
Podoba mi się Twoja modlitwa modlitwa. Gdyby należała
do mnie w ostatnim wersie napisałabym
"i Boże łaski tu zostaną.",ale to nie mój tekst.
Miłego poniedziałku:)
Zatrzymał.
Pozdrawiam :)
Podoba się modlitwa, pozdrawiam ciepło.
Bardzo ns tak...:)
Usłyszy i ześle łaski. Zawsze zsyła, nie zawsze
widzimy. Piękny - wiersz - modlitwa:)
Ładnie, zatrzymał.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie, zatrzymał.
Pozdrawiam serdecznie :)
"Rozmawiam z Tobą swoją duszą
a nie formułą wyklepaną"- tak być powinno.
(błąd w tylule)
ni ma i nie będzie tak nie myślę tak wiem poza tym ok