*** /jak można tak zakwitnąć/

jak można tak zakwitnąć
bezwstydnie natrętnie
i suknię rozpościerać
spod samego nieba

kołysać delikatnie
na dnia krynolinie
puszyste płatki listki
skowronki gałązki

jak można tak wybuchnąć
niewinnie i mokro
poczuć woń rozkosz soków
nie wydając dźwięków

przeciągać się zefirem
dotykać się słońcem
całować motylami
sutki pączków drżące

możliwe tak się kochać
nie skrywając pragnień
unosić się zapełniać
bez oczekiwania?

tak siebie dookreślać
tętniącym istnieniem
bez bólu potem rodzić
czerwone owoce

wciąż dawać
nie odrzucać
zachwycać
i umierać

autor

Wanda Kosma

Napisany: 2019-04-11 Dodano: 2019-04-11 13:18:18

Ten wiersz przeczytano 2697 razy

Oddanych głosów: 66

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie