... kątem oka

poniewiera los człowiekiem
jako tratwą w morza toni
on chce pełznąć własnym rytmem
ten go niczym szczura goni

chce przystanąć i odsapnąć
lecz na darmo wsze błagania
on nie zważa na proszenia
każdą prośbę w mig odgania

czas też nie chce biec truchcikiem
(coś udaje) lecz gna wprzódy
stopy ciągle się kaleczą
brak asfaltu błotne grudy

i w tej wielkiej kołomyi
oddech rybi płytko łapie
może stanąć na uboczu
stać się życia swego gapiem

może ukryć się w skorupie
z małym oknem i firaną
i zachwycić się na piwie
naważoną przez się pianą

nie narzekać na los oraz
czas zostawić gdzieś za drzwiami
wegetować na jawności
żyć naprawdę tylko snami

autor

niezgodna

Napisany: 2018-05-11 Dodano: 2018-05-11 09:36:01

Ten wiersz przeczytano 1118 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie