,, Kochaj ponad wszystko ,,

©
,, Kochaj ponad wszystko ,,

Kwiecista łąka, przy Tobie traci swoje piękno.
Przy Tobie kwiat, traci swoją wonność.
Niebo błękitne a na nim zwiewnie chmurki płynące,
Tracą swoją swobodę, gdyż oplata je Twa uroda.
Wierzba płacząca, a nad nią księżyc świeci ospale.
Pod nią jeziorko, blask w nim się tli, strażnika nocy, księżyca.
Nastrój tworzy to nieopisany,
Brak jest tylko ławki, i pary zakochanej.
Przytuleni i sobą zachwyceni,
Mogliby tak siedzieć i marzyć,
Kochać się w blasku tej chwili,
Podczas nocy agonii.
Lecz i to wszystko traci swój urok,
Gdyż w Tobie jest tylko, tyle ile Bóg mógł udźwignąć,
Piękna, uroku, tajemnicy, radości, zadumy,
Bratniej Duszy, miłości, pożądania, zwiewności i czekania.
Szczęśliwy jest ten, któremu żyć przyszło z Tobą.
Szczęścia pełny powinien być, pod kurtyną Twych uczuć.
Nie ważne, iż rodzina, bywa dla Ciebie niczym deszcz bijący w ziemię.
Nie istotnym jest, gdy świat uderza w Twą kryształową skroń,
By ją okaleczyć, zdławić, rysę na niej zostawić.
Nie ważne jest wszystko przeciwne Tobie,
Kiedy zawsze jest ten, który Kocham Cię, Ci powie.
Kochaj, pragnij, śnij, nie bódź się.
Czytaj w myślach, czuj sercem, patrzaj duszą, bij i zabij nędzę.
Nędzę smutku, samotności,
Gniewu, braku miłości.
Żyj naprzeciw, wszystkim złym twarzom.
Nie lękaj się, gdy Cię z cnót obnażą,
Silna bądź i pamiętaj,
Patrzaj duszą, wybaczaj sercem,
Kochaj ponad wszystko złe,
W tedy nikt nie zdoła skrzywdzić Cię.

PioD

autor

PioD

Dodano: 2005-06-14 20:23:15

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie