Mój skrawek wiersza
Mój skrawek wiersza
"Czy ty jej dałeś taką duszę? pytam się
jego
Poetką jest ? - z twojej woli - no
powiedz.?
Jeżeli ty to uczyniłeś , to dziś jak i inni
parających się słowem poezji piękna
stajemy przed tobą, ja panie klękam .
Bo to największe szczęście
iść goły przez drogi świata
jego rozstaje i wertepy
z narzuconym płaszczem weny na plecy.
Gdy czytam Twoje słowa dziewczyno
to tak jakbym odczuwał lekkość
gdy po schodach się wchodzi
na widokowe tarasy skąd widać piękno
jak wieczorem słońce zachodzi.
Pytań jemu więcej nie zadaję
On ciebie dziewczyno zna i odpowie
na każde pytanie
Ja tylko skromnie opuszczam oczy
ku słowom twoim
zachwycony nimi
za każdym z nich piękno stoi
Bolesław Zaja Slonzok
autor
slonzok
Dodano: 2023-12-14 19:35:46
Ten wiersz przeczytano 360 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
zachwyt i pokora z umiejętności pisania poezji.
Wiersz wyraża uczucie podziwu i zachwytu dla piękna
zawartego w słowach poetki. Ukazuje pokorę wobec
tajemnicy tworzenia oraz podkreśla głębokie
zrozumienie i oddanie dla poezji jako formy wyrażenia
właściwie wszystkiego na co ma się ochotę.
(+)
Pięknie wyrażona personifikacja Poezji. Zachwyt i
wręcz uwielbienie zawarte w "skrawku wiersza".
Serdeczne pozdrowienia :)