... my ludzie
potargana
odarta ze złudzeń
wkraczam w świat
przepełniony
ludzką pychą
łokciami rozpycham się
pomiędzy prawdą a fałszem
płacze i śmieje się
nastroje targają mą duszą
serce przestało bić
miłość odeszła
pozostał strach
czemu… my ludzie
ranimy się wzajemnie
chcąc udowodnić
wyższość nad sobą
autor
iwoniaaa78
Dodano: 2006-07-26 11:58:18
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.