*** [Nie ma nikogo...]
nie ma nikogo
nie ma o kim pisać
zostałam sama z długopisem w dłoni
z jesiennych liści deszcz zmył pocałunki
a kolor jego jest wciąż niezmieniony
nie ma nikogo
nie ma o kim pisać
za zakrętem życia nicość nieskończona
i czarna
i zimna
miłości korona
jak ostrze kata przy skroni
autor
akuszamara
Dodano: 2006-11-29 15:16:48
Ten wiersz przeczytano 698 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.