Ojcze święty!

J.P.II

Nasz Ojcze święty,
Gdy już będziesz wniebowzięty
I przechadzał się po raju,
Nie zapomnij, z którego pochodzisz kraju.

Za pogaństwo wspomnij najwyższemu,
Zapłaciliśmy zbyt wiele- czemu?
Nawet za kościoła obronę,
Niewdzięczni zdjęli orłu koronę.

Cały naród zbili,
Potem orła wyrzucili,
Sto lat trwały męki,
Modły, łzy niewoli i jęki.

Aż przyszła twarda ręka,
Kraj rósł i znowu pękał,
Po paru latach spokoju,
Znów szatan wraca do boju.

Zamienia kraj w ruiny,
Płonie kraj za dziadów winy,
Wraz z aniołem szli ojcowie
A z szatanem ich synowie.

Jego boju zaprzestali,
I go z kraju nie wygnali,
Zamaskował się sztandarem,
I polewał im za barem.

Gdy żeś usiadł w tronie Piotra,
Wypędziliśmy tak łotra,
Nie odczuli ludzie nasze,
Dalej kręcą się Judasze.

Wszyscy milczą przy objedzie,
Jedni syci drudzy w biedzie,
Całujemy cię w podzięce,
Proszę wybierz nam następcę.

Ale już nie elektryka,
Zrobi spięcie, potem znika,
Trzeba głowy, mówią chłopy,
Która mądra od Europy.

Wiesz jak bożych łask potrzeba,
Żadnych nieszczęść, gradu z nieba,
Wybierz wszystko sam przy Piotrze,
On na pewno ciebie poprze.

autor

Emigracjus

Napisany: 2003-12-03 Dodano: 2005-04-20 16:56:05

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie