*** /rodzimy się z matek/

Piękny wiersz :)

Obawiam się, że pod każdym Twoim wierszem będę się
powtarzać...
niezwykły, to mało powiedziane...
zatrzymałaś i zmuszasz do wielokrotnego odczytu i
refleksji...a na końcu fala oświecenia i zachwyt nad
całością...to jest właśnie poezja :) pozdrawiam ciepło
Wandziu :)

uwielbiam taką metaforyczność skłaniającą do zadumy
pozdrawiam

wiersz wieloznaczny do powrotów,
pozdrawiam z podziwem, jak zwykle.
Wszystkiego dobrego nie tylko w święta Wando życzę :)

Świetny wiersz,nie podany na tacy.
Szacun!

ciekawy wiersz

Każde słowo pełne treści i jednocześnie każda strofa
nawiązuje do Ewangelii. Szlachetny punkt odniesienia
dla naszych ludzkich istnień. Wyczytuję równowagę
wiary i niewiary.Wrócę tu jeszcze jutro.

Każde słowo ma miejsce i sens.Podziwiam i pozdrawiam:)

Ciekawy wiersz, niejednoznaczny, daje do myślenia...

Każde słowo ma sens w tym wierszu i wwierca się w
wyobraźnię. Jestem pod wrażeniem Twojego pióra:))

ciekawie napisany szacun
pozdrawiam

Czytam i czytam i podziwiam Wandziu. Szacun i
ukłony.:)

"rodzimy sie z matek boskich" - juz sama ta fraza daje
sporo mozliwosci odczytu - my - boskie brzdace / my -
nad ktorymi matka stanie sie pieta.... itd, itd.... A
to dalej juz od czytajacego zalezy.

Sporych umiejetnosci trzeba, by tak esencjonalnie
"podrzucic" czytelnikowi mysl, czy zaczyn. :)

Ciekawa refleksja... Pozdrowienia :))

Szacun dla Ciebie, Ewo. Zauważ, ile niecodzienne słowa
uruchamiają skojarzeń - moje są zupełnie odmienne. I
to jest piękne.