0009

tuz przed noca siedzac
pod niebem patrze
w dal spogladam
ciemną kosmiczną

mysle o calym dniu
dniu jaki dzis przezylem
do teraz gdy siedze tu
od rana gdy sie obudzilem

i nic nie moge wymyslic
nic nie widze przed soba
przedemna czarne sklepienie
gwiazdami upstrzone niebo

powinienem cos wiedziec
wyniesc cos z mojego istnienia
szukalem sensu w godzinach
nie znalazlem bo moze go nie ma?

autor

tadelusz

Dodano: 2006-02-18 11:27:15

Ten wiersz przeczytano 836 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie