25

Te płonne nadzieje,tęsknoty bezkresne,
te ciągłe pragnienia,te myśli bolesne.
Dlaczego tak wolno ten czas mi płynie,
bez przerwy myśle o mojej dziewczynie.
Lecz jestem cierpliwy,wytrzymam na pewno,
aż do spotkania z moją królewną.
A wtedy utone w tych oczach stęsknionych,
poczuje Jej miłość w tych ustach spragnionych.
Zatopie swe dłonie w te włosy pachnące,
przytule do siebie Jej ciało gorące.
I nagle nadzieja we mnie odżyje,
moja tęsknota gdzieś się rozmyje.
A czas dla nas dwojga płynąć przestanie,
będziemy razem cokolwiek się stanie.
Bo wiele przeszkód czeka w przyszlości,
lecz nic nie pokona takiej miłości.

autor

lukasso_w

Napisany: 2006-12-12 Dodano: 2007-02-10 07:52:31

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie