(3) Lato, do licha

Na leniwym leżaku pod brzemienną gruszą,
Licho się rozparło z zimną szklanką mleka
Z soczystych poziomek wydłubuje pestki,
Kolanami w słońce, wzrokiem w cień ucieka.

Lubisz to dziwadło, bo takie bezradne,
Bo czasami psoci, a wtedy się śmiejesz,
Kiedy płoszy wróble, wodę mąci w studni
Tulisz mnie i szepczesz; ogród promienieje.

Kwiaty miodnej facelii tuż za płotem nęcą,
Pszczoły w skrzydłach niosą barwne skrawki tęczy
W oczach masz wakacje i słoneczny płomień,
Jakbyś się wykąpał w morzu kocimięty.

Sierpień rozpalony faluje z powietrzem,
Wielkim słonecznikom w piegi zdobi lica,
Pyszni się kolorem, zapatrzona w niebo,
Letni afrodyzjak, złocista gorczyca.

autor

Ewiann

Napisany: 2014-08-12 Dodano: 2015-08-04 10:32:13

Ten wiersz przeczytano 1363 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie