397 Hibernacja
https://www.youtube.com/watch?v=XNscMFy5jlM
Bez ciebie nawet kwiaty więdną
na parapecie, za oknem słońce świeci
deszczem. Niebo nie zachwyca błękitem,
mokre od łez jest powietrze.
Z ciężkim oddechem wciąż pada
tęsknota, jak bumerang krąży
w czasie, który bluszczem oplata
samochwytnie delikatne ramiona
i w sen, którego nie ma się wgryza
bez ciebie codziennie powoli
czas zastyga
Dziękuję za inspirację NOCNEMUMOTYLOWI http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/skrzydla-560063
Komentarze (91)
tęsknota jest jak hibernacja.
zaczerwieniłam się:)
jesteś kochana:)
Z całym szacunkiem Beatko, ale ktoś, kto przemawia do
nas taką piękną poezją nie może być niewidoczyny...
jesteś ważną częścią tego portalu...buziale :))
Sławku,
u mnie więdną nawet kwiaty, których nie ma:)
serdecznie pozdrawiam:)
Marku,
bardzo miło;)
pozdrawiam:))
Uluś,
myślałam, że jestem niewidoczna;)
żyję, jestem zdrowa i mam sie całkiem, byłam trochę
zagoniona:)
buziale:))
Nie było Ciebie parę dni Beatko, mam nadzieję, że
wszystko w porządku i zdrówko dopisuje...
pozdrawiam cieplutko i życzę miłego weekendu :*:)
Dorze oddana rzeczywistość:)
Pozdrawiam.
Marek
Wiersz typowo kobiecy. Ja najpewniej bym szukał
przyczyn bardziej prozaicznych. Kwiaty więdną, bo nie
podlane. Pozdrawiam z uśmiechem i plusem:)))
Bardzo piekny i smutny wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Wróciłam z plusikiem...gapa ze mnie...i nie smutaj...
Moliczko
Ślicznie odpozdrawiam
:)
Dziękuję Wenuś za komentarz
Pozdrawiam :)
Mariell
Milo, że jesteś, pozdrawiam serdecznie
Beata :)
Kropelko
Bardzo dziekuje:)
Ślę serdeczności