397 Hibernacja
https://www.youtube.com/watch?v=XNscMFy5jlM
Bez ciebie nawet kwiaty więdną
na parapecie, za oknem słońce świeci
deszczem. Niebo nie zachwyca błękitem,
mokre od łez jest powietrze.
Z ciężkim oddechem wciąż pada
tęsknota, jak bumerang krąży
w czasie, który bluszczem oplata
samochwytnie delikatne ramiona
i w sen, którego nie ma się wgryza
bez ciebie codziennie powoli
czas zastyga
Dziękuję za inspirację NOCNEMUMOTYLOWI http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/skrzydla-560063
Komentarze (91)
dziękuję Sebastianie:)
Bardzo ładny wiersz!
Tęsknota za miłością to jedno, a zastygający czas
potrzebny jest, by podnieść się ponownie.
Pozdrowionka ciepłe dla ciebie!
witaj Grażynko,
bardzo dziękuję,
:)
Wymownie, dobrze opisany stan tęsknoty, Beatko,
tak zastyganie, to bardzo właściwe słowo, pozdrawiam
serdecznie, z podobaniem dla wiersza :)
Krzysztofie
życie:)
pozdrawiam
;)
Wando
czuję się zaszczycona,
bardzo dziękuję
pozdrawiam serdecznie
Zastyganie... właśnie, doskonałe słowo na opis pewnej
fazy tęsknoty czy straty. Piękny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie :)
Smutno, ale czasem już tak jest i nic na to nie można
zaradzić.
;(
nie powiem co mi zastygało jak pisałam;)
pozdrawiam Tomaszu i dziękuję:)
Zastygaly moje dlonie piszac komentarz do tego
wiersza, pozdrawiam:)
Najko
Bardzo smutno:(
Az do bolu
Peelka zrozpaczona:(
Pozdrawiam
Marto Surowiecka
Witaj:) dziękuję za poczytanie i komentarz, ktory
zastanawia,
Pozdrawiam serdecznie
...jednym słowem bez ciebie umieram...smutno..pozdr.
Pięknie zakończyłaś - ostatnie dwa wersy... /zastyga w
tęsknocie..., ja zastygam... w życiu bez życia...w
umieraniu...w...oczekiwaniu...w...sobie...bólu...braku
...miejscu
Moliczko
:)