431. Menisk wklęsły
za daleko
na wyciągnięcie dłoni
za blisko
na prawdziwość
zapach którego nie ma
dopowiada wszystko
rozrywa
ostatnią kroplę
i topi
milczeniem
w toni
sił spójności
przegrywają
z przyleganiem
do niczego
autor
beano
Dodano: 2021-10-23 08:57:06
Ten wiersz przeczytano 2455 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Dla mnie jest to jakby przebudzenie poranne.
Witaj Wiki
serdeczności
dziękuję za poczytanie
:)
sari
rozśmieszyłaś
napiszę z dedykacją dla Ciebie
uśmiech przerzucam powielony
:))
Beano chętnie przeczytam o wypukłym ;-) może lepiej mi
pójdzie jak z wklęsłym ;-)))) pozdrawiam serdecznie
samo życie,,pozdrawiam:)
Witaj sari
Dziękuję za zajrzenie,
akurat historia była odwrotna,
ale też tak można;)
chyba pokuszę się i napiszę coś o wypukłym;)
serdecznie pozdrawiam
Niby zjawisko chemiczne ale opis iście magiczny :-)
pozdrawiam
Twoje oczy
Slicznie dziękuję
:)
Ewo
Bardzo dziękuję za podzielenie się wrażliwością
Serdecznosci przesylam
:)
Slawku
Myślę, że twoja wyobraźnia jest ok
Tylko rozminęła się z moją :)
Serdecznie dziękuję za lubienie
:)
Oj Piękna czasami się boję wypowiedzieć swoich
prawdziwych myśli. Szczególnie gdy dotyczy to osób
które nadzwyczaj lubię, jak to ma miejsce w obecnej
chwili. Ale trudno. Raz kozie śmierć. Powiem tak.
Chyba mnie nie przekonałaś. Nie wiem czy na
prawdziwość może być za blisko. W końcu im bliżej tym
kłamstwo trudniej ukryć. Zapach którego nie ma może
właściwie powiedzieć sporo oczywiście ale tylko w tej
sytuacji gdy byliśmy przekonani że ten zapach tam
będzie. Zazdroszczę po cichu tym wszystkim których ten
wiersz zachwycił gdyż po prawdzie pokazują oni mój
brak wyobraźni, ale ja w końcu jedynie gminny jestem.
Przepraszam Beatko za moje słowa. Plusa oczywiście
zostawiam i gminny uśmiech oczywiście też, za
skłonienie do refleksji i pewnie gdyż Cię bardzo
lubię. Pozdrawiam :))))))
Świetny wiersz
dziękuję Wiktorze
dużo pytań
dużo wody
:)
Menisk wklęsły:) w piękny sposób opisałaś chemiczne
zjawisko :D
Z drugiej strony:) świetny tytuł do Twojej poezji:)
Po prostu magia jak ja to nazywam;)
Pozdrawiam serdecznie:)
komentarz czowieka naiwnego: pzemawia do mie prawda.
wiersza? - awataru?
nastepna? - do pokonania siebie. (kto? - w kim?)
nastepna - do przegrania? ( w niej? - we mnie?)
nastepny? - wciaz ten sam. natepny... - do czego? -
ona:czy nareszcie (ktokolwiek?) - odpowie?..
serdecznosci - Beo:)