437. Ocean łez
płaczę
nad losem marnym
łzami co niepokoją
czas
wciąż zadaje rany
ile to już lat
za blisko i za daleko
pamiętam ciepło
tamtych barw
wciąż dotyka
jakby to było wczoraj
tylko bardziej
lodowato
...................
otulam
wspomnieniami
sny których nie ma
tak bardzo
autor
beano
Dodano: 2021-10-31 00:25:04
Ten wiersz przeczytano 2639 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Beatko, przecież Tantal za kradzież ambrozji i nektaru
był skazany na wieczne cierpienie.
Stąd też powiedzenie.."Męki Tantala"...
Splot okoliczności, zdarzeń, nie zawsze nam
przyjaznych jest tego powodem, by właśnie tak
domniemywać.
Pozdrawiam i dobrej nocy życzę :-)
Jezeli czas nadal zadaje rany to musialo to byc bardzo
intensywne i nieprzyjemne zdarzenie. Zwykle czas leczy
takie rany. Nawet te najglebsze. Z pryjemnoscia
zagladam do twojej poezji.