9. 10 - 14. 15

XL - cykl Tryptyk cz. III

szare ciężkie chmury
zakryły jak zasłony nieboskłon
na horyzoncie wysokie drzewa
znikają w gęstej mgle
samotny kruk na antenie bloku
patrzy w dół na stojącą postać
pod drzewem w strugach deszczu
robi zdjęcia odbicia w kałuży
w jego oczach tęsknota

usłyszał kojące słowa
ale nie widać na jego twarzy
oznak radości ani uśmiechu
w milczeniu patrzy na kruka
czarnopióry rozpostarł skrzydła
wzlatując w znanym kierunku
gdzie tęsknota każdego dnia
podąża wytrwale tuląc w dłoniach
najcenniejszy skarb
łącząc to co odległe
z dwóch tworząc jedno





24.07.2011.

autor

kazap

Dodano: 2012-04-13 10:18:56

Ten wiersz przeczytano 1254 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie