948

1.
Upokorzyłem się przed sobą,
poczułem żałość do siebie samego,
mówię do siebie: brzydzę się tobą
i nie chcę znać imienia twego.

2.
Niech istnienie twe zgaśnie,
jak liść którego wiatr z drzewa zdmuchuje.
Ludzie go zdepczą i wyrzucą właśnie,
nikt po odejściu boleści nie czuje.

3.
Ty dobrze wiesz coś narobił,
przyznałeś to w duszy tysiąc razy,
iluś się nieprzyjaciół i wrogów dorobił,
z powodu grzechów bez zmazy.

4.
Zapomnij o pokucie i przebaczeniu!
Ty, który szlochasz i głowę wznosisz do nieba.
Zapomnij o radości słowa znaczeniu -
wiesz sam dobrze, czego tu potrzeba.

5.
Ach, drżysz pętaku? Coś nie miał względu na ludzi,
coś nazwisko swoje zbezcześcił, zhańbił, zbrudził,
nie lękałeś się gniewu i rozsądek cię nie budził,
gdyś się łamaniem zasad tego świata trudził?

6.
Sroga kara cię czeka - i słusznie
się trzęsiesz w swojej trwodze
Nie dla ciebie szczęścia opary
i płomienie zadowolenia co ciało
z trudu, znojów i zmęczenia wypalają.

7.
Jesteś przeklęty i dobrze wiesz o tym.

autor

3140

Napisany: 2012-07-02 Dodano: 2016-01-12 22:04:57

Ten wiersz przeczytano 1112 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie