Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

...a zapomnę o Tobie...

Pokruszę na stole
nasze dłonie
kiedyś tak bardzo nierozłączne
Będę rzucać
do ptaków
rozkładając ramiona
na brzegu balkonu...
Uczepiona palcami
wzniose się w powietrze
zahaczając o bruk...
...jeszcze tylko
zamkną mi oczy...

...a zapomnę o Tobie...

autor

zielone oczy

Dodano: 2009-02-10 20:55:09
Ten wiersz przeczytano 659 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

Szary Szary

Zapomnieć można gdy się pozbiera te wszystkie okruchy
pokruszone tak małe że ich nie widać... Piękny wiersz

Age Age

Jak zwykle u Ciebie tęskno do bólu...Smutek i
piękno.Pozdrawiam.

Stell Stell

nie do końca się zgadzam z Kolegą elementy powtarzana
/ czasami całe wersy / budują "szkielet" wiersza są
częściami wzmagającymi poczucie rytmiki tekstu.
Istnieje także powtórzenie jako motyw przewodni, po
trzecie wreszcie jeśli nie byłoby ostatniego wersu
tytuł byłby luźnym odniesieniem do tekstu. Odbiór i
interpretacja tekstu zawsze jest szalenie subiektywną
sprawą nie ma jednej wykładni więc i tak każdy z nas
będzie odbierał ten tekst inaczej / po swojemu /
Bardzo dobrze napisane
dostaw tylko ć w rzucać i może zamiast do ptaków po
prostu ptakom i będzie OK
na Plusie oczywiście

InterRex InterRex

no to się nazywa upór godny zbuntowanej przeciwko
uczuciom kobiecie... nic dodać nic ując... zwykle
jestem dosyć krytyczny, teraz nie będę prosto na
temat... podobają mi się słowa... jedność akcji

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »