Adam i Ewa /haibun

Niesamowita forma, nie znalem.
Uznanie. /+/

Pozdrawiam cieplo i serdecznie. :)

Nigdy nie czułem się dobrze w haiku. To naturalne, że
tak popularna forma doczekała się kolejnych,
pochodnych. To bardzo ciekawe, ale ja się chyba już z
haibunem nie zmierzę...

Fajna muza. i ciekawy wiersz

Pierwszy raz spotykam się z tą formą...interesująca :)

Pozdrawiam Agrafciu :)

Interesująca forma, dla mnie nowa...
Poczytałam już trochę o haibun, ale jeszcze za mało...


Bardzo ciekawe przeżycie poetyckie.
Zaciekawiłaś bardzo swoim utworem!
Piękny!

Serdecznie Cię pozdrawiam

Pozwolę sobie za Anną :)

bardzo ciekawa forma. Człowiek całe życie się uczy.

Haibun, hmm... to dla mnie coś nowego (gatunek
wywodzący się z poezji starojapońskiej).
Ciekawie.
Piosenka piękna.
Pozdrawiam, Agrafko :)

Niestety przemijanie daje o sobie znać na każdym
kroku. Ślę moc serdeczności i uścisków:)

Odsłuchałem i ja. Jestem muzoholikiem.
Serdeczności Agatko. Miło mi było z Tobą błąkać się po
wertepach poezji. :):)

Historia nostalgicznej refleksji autorki nad zmianami
i przemijaniem w życiu.
W pierwszym akapicie autorka wspomina jakieś wspólne
doświadczenie, które kojarzy jej się z przyjemnością i
szczęściem. W drugim akapicie przypomina sobie o
związku tej przyjemności z osobami z przeszłości.
Trzeci akapit może wskazywać na chęć zatrzymania się i
refleksji nad tymi przemijającymi momentami, które w
przeszłości były dla autorki ważne.
(+)