ADORATOR

Te wielkie lampy
neony
spadające światła
To z nich utkana Dusza
a przecież wyblakła

Samotny eksponat
jaskrawości pozbawiony!
W oceanie beznadziejności
kiedyś zatopiony

Niczym Gobelin wiszący
za szybą w muzeum
Dawno osiągnął
wyblakłości swojej apogeum

Stracone kolory
dominacja odcieni szarości
Potęgują
wrażenie odciśniętej codzienności

Siedzi ktoś jednak
podziwia
dotyka palcem
Wielbiciel szarości?
Czy jest zwyrodnialcem?

autor

depechmaniac

Dodano: 2009-03-28 00:00:38

Ten wiersz przeczytano 926 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie